EKMEK KARASI

“Soma Madenci Aðýdý”

Dik gezmek
Baþý dik dolaþmak adýna

Bir eliyle eþinin elini
Diðeriyle bebesini tutup
Ýnsan gibi yaþayabilmek için
Her gün iniyordu madenci kardeþim
Direniyordu onuruyla alýnteriyle sabýrla

Yüzlerce metre
yerin dibine giriyordu
O kara cehenneme
saat baþýna beþ lira için
Buna bile þükrediyordu
Ýþsizliðin ne zor olduðunu
Ýþsiz kaldýðý günlerinden biliyordu

Son giriþi olduðunu ise bilemedi
Helâlleþirdi belki bileydi
Bileydi girmezdi o gün
Sokmazdý kardeþlerini

Kim bilir ki önceden felaketleri
?

Soma Maden AÞ
Ýktidara yakýn olunca
Soruþturmalar gelir geçer
Tedbirler alýnmaz ikazlar görülmez

Yüzlerce emekçi madendeydi yine
Dört yüz elli iki metre altýnda yeryüzünün

Bir patlama!
Aman Allah’ým…

Gaz
Zehirlermiþ
Karbondioksit
Karbonmonoksit
Öldürürmüþ boðarmýþ
Gözünün yaþýna bakmazmýþ
Nice yiðitlerin canýna kýyarmýþ.

Kömür bandýnda
Sönmüþ canlar servis edildi
Bir deðil on deðil yüz deðil!

Bakan açýkladý;
Ýki yüz beþ þehit
Seksen beþ yaralý
Yeter Allah’ým yeter
Ne olur artmasýn sayý.

“Ramazan Demir taburcu oldu”
Oðlu kýzý karýsý sevindi bir tek

Megafon haykýrdý kurtulanlarý bir bir
Yürekler kanarken ciðerler yanarken
Ýnanma sen yüzlerdeki tebessüme
Acýdýr acýtýr kanatýr insaný.

Ambulans yanaþtý önce
Bir sedye ile geldiler yanýna madencinin
Çekingendi utanýyordu yük olmaktan
Bir an eli çizmelerine gitti tedirgin;
“Çizmemi çýkartayým mý, kirletmesin”
Önce hemþire aðladý sonra doktor
Gasteci bile utandý insanlýðýndan…

Ah ulan!

14 Mayýs 2014 / 10,30
Muharrem Dere

(Gönlüm Soma’da)

* Allah rahmet eylesin, âmin…

Sosyal Medyada Paylaşın: