düşsüz
büyümeli...
üzerine
yer sofrasý giyinmiþ çocuklarý
toprak damlara serilen ýslak aðýtlar
kapýsý devrik taþ duvarlarýn yasýnda saklarlar
yakýlmýþ lisanlarýn külleri
kimliksiz büyümelerinde
gözlerinden akan daðlarýn
baþladýðý yerde savrulur
ýsýrýlmýþ düþlerini ayýplar tanrý
kitaplardan toplanmýþ dualarýn
el açýlýp göz kapanan kentlerinde
yalvarýþa kopar ansýzýn
utanýr çocuk mezarlýðý ülke
irin sellerden akan tarifsiz sabýr
Cudi’nin göz yataklarýnda çatlar
her rengin
o topraklarda
biraz üþümesi
birazda ölü bakmasý ondandýr
...
tandýr ekmeðinin buðusunda
çýplak ayaklý masallar uçururken büyüseler
gördükleri sýnýr içi hayata gülümserlerdi
aðlamalarýn diz kapaðýnda kaldýðý bir anlýk acý
gerisinin koþarak rüzgarý içmek olduðunu anlarlardý
ay ýþýðýndan akan yansýma
her birinin saçlarýnda okþardý geceyi
tandýr ekmeði buðusunu kaybetmeseydi eðer !
kefenlenmiþ
maðdur oyuncaklar verildi ellerine
suç büyüdü
onlar çocuk kaldý
tecrit içinde bir yaradýlýþýn
göz hapsinde yaþýyorlar...!
çocuklarýn gözlerine kurulmalý dünya...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.