Bilmem Kaçıncı Oldu
Kainat bile kabul etmedi bizi
Senin aþk dediðin duygu, isimsiz bir boþluk þimdi ,
Koca bir yalan gibi
Karanlýk, gizli,ürkütücüydü sanki ...
Tuhaf bir histi
Bana yakýþmayan, üstümde duran bir lekeydi,
Kiþiliðimi kaybetmiþ gibi
Adýmý sorsalar ;
’’ Bilmiyorum ’’ der gibi .
Yalan girdi aþkýn için
Gurur kamçýladý bizi her seferinde
Sevgi, bir ara dinlendirdi sanki
Ancak saygý ...
Ezdi bizi , öldürdü , aðlattý yine !
Yeniden dedim , denemek istedim
Aþka kötü baþlasam da , bir umut belki olur dedim
Sabrettim ... Bekledim ...
Beklediðime de deðsin istedim !
Ancak deðmedi ...
Olan yine bana oldu !
Kýrýlan kalbim deðil ,
Aðlayan gözlerim oldu ...
Hýçkýran sesim deðil ,
Kesilen nefesim oldu...
Bu aþktan yediðim ilk darbe deðil !
Sayýsýný unuttum
Bilmem kaçýncý oldu ...
BÜYÜKDAÐ Mehmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
BÜYÜKDAĞ Mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.