Önce gülüþün geldi bana, sonra gözlerin Gözlerden gönüllere akan bir þeydi Yüreðimde bahar çiçekleri ilk kelimelerin Gecikmiþ baharlarýn ilk cemreleriydi *** Sonra ellerin geldiler birer birer Her biri kordan bir ateþtiler Zemheri soðuðunda ateþe deðdi elim Uçsuz bucaksýz zamanlarý yol eyledik Uzanýp aldýk yýldýzlarý akþam güneþinden Gözbebeklerimize kilitledik Zamansýz düþlerden geçip suskun Kelebekler kanatlandý parmak uçlarýmýzdan Sessiz bir þarký tadýnda þimdi sevincimiz Yorgun zamanlarýn tek hecesi Karanlýkta açan bir gül goncasý Damarlarda dolaþan bu þey kan mý ? Yataðýna sýðmayan bir nehir Yoksa serap mý ? Aþk mý ?
Þükran Okyay
Sosyal Medyada Paylaşın:
sukdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.