Bir tutam mavi saldım gökyüzüne umut diye...

Bir tutam mavi saldým gökyüzüne
Ayaklarý suya deðdi umudun
Aynalar sorgularken gençliðimi
Düþlerimi yargýladý içimdeki çocuk
***
Grinin bütün tonlarýný serdim yeryüzüne
Bir tutam maviyi yakaladým içinde
Çekip çýkardým en koyu demlerden
Adýný umut koydum…
***
Laciverte kesmiþti akþam
Ýçimdeki kabeye yüz sürerken
Naftalin kokulu saatlerde
Bir kýzýl gül deðdi elime
Pervasýzca kanadý avuçlarým
Güz sendromuna bulaþmýþ
Birkaç sancýlý kelime düþtü
Çið düþmüþ yüreðime…
Yeþilden biraz huzur çaldým
Biraz da zaman kum saatinden
Hayat çeþmesinden akan
Fýsýltýlar bile suskundu
Bir beyaz sayfa açarken
Sessizliðin cenderesinde
Þimdi her þey durgundu…
***
Tüm renkler sustu
Sadece maviyi çoðalttýml…

Þükran Okyay

Sosyal Medyada Paylaşın: