,,....,..,,,,.

belki de çözümü olmayan
sorunlarý sarýyoruz
bir bir dünyamýzýn üzerine
ve her geçen gün
daha da kararýyor gökyüzü
bütün renkler siyaha boyanýyor içimizde
kararmýþ çiçeklerin goncasýný kokluyoruz
derinden ve de bir o kadar sessizce


gölgelerin gücüne teslim ediyoruz ruhlarýmýzý
kalmýyor kahvenin aðzýmýzdaki o eski tadý
eskimeyen hatýrý
unutuluyor yaþanmýþ olan güzel aþklar
hala yeni sorunlar yaratýyoruz
umutsuzca sorunlarýn üzerine
ve nedense yaþananlar
þimdi karanlýðýn daha da merkezinde


o yüzden
geceler uzadýkça büyüyor gözlerimiz
bir yalnýzlýk senfonisine takýlýyor zaman
doðamýyoruz güneþi bekleyen günlere
tek kiþilik alýnan biletlerle sürüp gidiyor
bu yolculuk
akýyor karanlýkta baþlayan günler zifiri gecelere


kirpiðimizin kenarýndan boþalýyor
damla damla bizi ýslatan gözyaþlarý
ve zaman geçtikçe çürüyüp gidiyor içimizde
unutulmuþ yarým kalan aþklarýn
diðer yarýsýný bekleyen o masum elmalarý...



Ýhsan ÇAYBAÞI



Sosyal Medyada Paylaşın: