Uğurlama

Kalan hep yarým,hep sancýlý kalýyor geride.
Giden gittiði yere götürüyor aþkýn tüm heyecanýný,varlýðý ve birliðini...
Ayrýlýklar hep zordur ama karþýna bakmak arkana bakmaktan daha da zor.
Ýzlemek gideni ve götürdüðü sevinçleri,
hayatýn hýzlý akýþýna þahit olmak gibi kolay olmuyor sevgilim.
Sanki yaramýn bir ucuna taktýðýn çengeli de götürüyorsun.
Attýðýn her adým daha da büyütüyor yaramý.
Paramparça duygularým ve iflah olmaz artýk sen yoksun diye korkularým...

Yere deðmeyen ayaklarým var þimdi.Bu koku,bu his,kýpkýrmýzý hasretim var.
Yatak yorgan uzanýyor sensizliðim.Kendimle hiç bitmeyen savaþým var.

Hayal ettiðim tüm zamanlar durdu þimdi,masmavi kýz kulesi düðümlendi boðazýn ortasýna,akmýyor deniz,daha edepsiz martýlar...
Al sana istanbul.
Sensizken daha yalnýz,daha kalabalýk ama hep korkak ve hep tutarsýz...

Gün ýþýðým...
Ay doðumu yüzüne hasret tüm cemreler...Düþtüðü yeri yakýyor hasret,
o son bakýþ,son öpüþ son yürüyüþ mesut geleceðe...
Hayalimde bunlar var ve bunlar gibi niceleri.
Ama hepsinde sen varsýn,seviyorum seni,Kör olduðum gündüzler ve gerçeði yitirdiðim geceleri..
Sosyal Medyada Paylaşın: