Kötülükler ki vicdanýmý körükler; Kabaca hýrýltýlar bunlar, öksürükler, Yeni gelmiþtim, yollar ki sürükler, Tutmaz beni yerimde! Önemi yoktu artýk, Yine öldürmüþtüm, Bir öncekiler gibi; Týknaz, zayýf ve pýsýrýk, Kafadan hayli sýyrýk, Parçamdý, bölünmüþtü benden, Baþýna buyruk, Ne yaptýmsa düzeltemedim; Hep üzgün, kalbi hep kýrýk, Öldürdüm! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.