Yaşama Hakkı

Yaþamak geldi içinden
Sývýþtý usulca yataðýndan
Koridorlarý aynalý hastanenin
Eski zaman türküsü de çalmýyor artýk radyolarda
Fasýllar þimdiki zamanýn
Afralý tafralý
Pullu paralý
Þatafatlý
Süslü artýk þu insanlarýn yaþamlarý
“Dönüp de bakmýyorlar “ dedi
Ýçerledi
Hayýflandý
Kahretti
Kötüydü yaftasý asýlan karyolasýna
Zamanýn eskittiði insan
Düþündü sahipsizliði
Doktorlar da gelmiyordu artýk
“elleri þüþeli”
Ýncir aðaçlarý da yoktu hani
Hastane önünde otomobiller
Ölüm haktý herhal böyle yaþamaktansa
Sanki revaydý ölüm
Bu kadarcýk mýydý
Buraya kadar mýydý yaþam

Haydi ihtiyar
Kalk ve toparlan

Sýrtüstünün yangýsýnda kaç zaman
Gelenler gidenler de bittiler
Desenize þuracýktan iki kelam
Versenize bir nefes
Bir ses
Konuþsanýza duvarlar
Tavandaki süzgün lamba bari sen þahit ol
Terkedilmiþlik var ya þu terkedilmiþlik
Yaþamýn terkisindesin artýk
Dört nala bir yerlere
Esir almýþsa þu yatak
O kadar kolay mý
Teslim olmak yok
Her þeye karþýn yine de yaþamak gerekti
Çekti
Çýkardý
Söktü
Su gibi para akýtan zalim çarkýn her þeyini
Ýçindeki nefes isyan etti
Derinden bir ah çekti
Býraktýðý nefes
Evlatlarýnýn sevgisi
Evlatlarýnýn kahrý
Ve evlatlarýnýn özlemiydi
Derin derin inlemeliydi
Utanmamalýydý
Gizlenmemeliydi
Pusmamalýydý pýsýrýk tilki gibi
Neden
Acýsý içinde gizliydi
Ulurken acýdan bir köpek
Dinler miydi kimseyi
Yaralý aslan
Yaþar mýydý kükremeseydi
Ýnledi
Ýndi
Süründü
Sonunda dikilip ayaða
Yürüdü
Baþý döndü
Bir çocuk gördü yan odada
Her yaný baðlý takým taklavat
Derin uykularda süzgün
Sanki uçsuz bucaksýz bir dünyada
Dileksiz
Ýstemeyecek kadar masum yaþamý
Dilenmeyecek kadar onurlu
Hakkýný devredip yan odaya
Utandý
Döndü
Süründü
Vardý uzandý sessizce yataðýna
Ne uluyan bir köpek olmak istedi
Ne de kükreyen aslan
Düðmeye bastý
Baðýrýp çaðýranlara azar ustalarýna
Ne de canýnýn acýsýna kulak astý

Gömdü içine ulumasýný
Gömdü içine kükremesini
Ýnlemedi bile
Ýnandý ki artýk gitmek gerekti
Gülümsedi acýsýna
O
Artýk uyuyan bir aslandý

20 Ocak 2208 Denizli

Sosyal Medyada Paylaşın: