Anlamsýz biliyorum
Anlamsýz bu yaptýðým
Bir ölümlünün ölümsüz acýsýný
Sadece bu zavallý kelimelerin sýrtýna yüklemek
Uçsuz bucaksýz ruhumu
Bir avuç tabuta hapsetmekten farksýz oysa ki.
Ama ben yinede
Her þey BÝR den geldiði
Ve yine O na döneceði için
Umudumu hiç yitirmeden
Belki bir rüzgar olur,belki bir deli dalga
Ulaþtýrýr diye ruhunun bir kýyýsýna
Birer birer býrakýyorum usulca her kelimeyi
Sonsuzluðun avcuna.
Ten kafesimden kurtulup da
Hakikate ulaþabilmiþ olsaydým eðer
Ölmeden önce ölen bahtiyarlarýn geçip gittikleri
Bütün o çöllerden geçer
Birlik ummanýnda yok olabilirdim.
Sevdiðimin aslýnda sen deðil
Senin suretinde vücut bulan bir mana olduðunu
Ve her ne varsa senin adýna canýmý acýtan
Bana bezmi elestten miras kalan bir yara olduðunu da anlayabilirdim.
Böyle, yazýk etmeseydim eðer kendime
Sureti deðil manayý
Ve bütün o manalarý yaratan Allah ý
Sen den binlerce ve binlerce kat daha fazla sevebilirdim.
Ýþte bunun içindir ki
Bu kelimeler hiç kimseden hiç kimseyedir.
Adýmý bilmeyeceksin
Nasýl ki ben , o hep korktuðum gözlerinin
Hangi þehrin de durup
Bana nereden baktýðýný bilmiyorsam,
Nasýl ki saçlarýný öpüp kokladýðým her rüyadan
Adýný dahi bilmediðim acýlarla uyanýyorsam
Sen de benim kim olduðumu bilmeyeceksin.
Senden
Senin ruhuna bulaþmýþ ne tek bir harf
Ne bir bakýþ,ne merhamet ne de öfke
Hiçbir þey beklemiyorum
Vazgeçtim artýk senden,ve sana dair her þeyden
Bana senin suretin de sunulan bu aþk
Ruhumu hapsettiðin o dört duvar içerisinde
Kafamý çaresizliðe vura vura
Öðretmeseydi eðer
Aþkýn Allah a açýlan en büyük kapý olduðunu
Senden,sýrf sen olduðun için
Nefret bile edebilirdim.
Bu beni ölümümden sonra ilk ve son duyuþun ey sevgili
Say ki çok uzaklarda bir yýldýz sevdi seni
Ne o uzun ve yalnýz gecelere anlatabildi derdini
Ne de uzanýp dokunabildi saçlarýný ay ýþýðý gibi.
Kayýp gitti iþte
Ömrünün bir ucundan, bir ucuna,
Issýz bir rüya gibi
Yandý ve bitti.
Say ki bir ceylan öldü göz pýnarýnda
Sonsuzluðu içmek isterken susuzluðun dudaklarýndan
Kendi aksini gördü bir zerrede
Ve bildi her þeyin aslýnda bir olduðunu
Üzülmedi onun için
Ne ölümüne
Ne de gözlerinden kayýp düþtüðü cehenneme.
Sen de üzülme ey sevgili
Seni sevmek benim kaderimdi
Hayat gibi ,aþk gibi,yalnýzlýk gibi
Ölüm gibi kaderimdi.
Mustafa Kemal Serhatlý.