Hayat çok garip anne! Ufacýk bir bebektim ben. Ne zaman büyüdüm ben bu kadar?
Hayat çok garip anne! Çocukluðum ne kadar da güzeldi. Hatasýz, huzurlu, eðlenceli bir çocukluðum vardý benim anne!
Hayat çok garip anne! Çocukluðumun ardýna bile bakmadan terk ettim. Oysa ne kadar da seviyordum küçüklüðümü..
Hayat çok garip anne! Hayatýn acýsýný taa derinden hissedeceðim yaþa geldim artýk. Neden bu kadar hýzla ilerliyor hayat anne?
Hayat çok garip anne! Aþýk oldum ben. Sevdim, hemde ölesiye. Ama sevilmedim anne..
Hayat çok garip anne! Derdimi anlayan tek yastýðým var. Çünkü gözyaþlarýmda, mutluluðumda onda saklý..
Hayat çok garip anne! Sevdiðim yaný baþýmda ama yüreðim ona o kadar uzak ki.. Ben ona hayatýmý adamýþken o arkasýna bile bakmadan çekip gitti..
Hayat çok garip anne! Küçükken çok severlermiþ beni. Sürekli öyle dersin. Neden þimdi sevilmiyorum anne ? sevdiðim insanlar hep sýrtýný dönüyor bana. Benim suçum gerçekten sevmek mi ?
GERÇEKTEN HAYAT ÇOK GARÝP ANNE ÇOK GARÝP..! Sosyal Medyada Paylaşın:
Şeymanurrr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.