Yine günlerden hüzünlü bir gün, Yine çýkmazlardayým, Yine özlüyorum seni.
Yokluðun kolay geliyor artýk bana.. Ama ben seni gerçekten unutamýyorum. Hem nasýl kýyarým ki sana? Ýnsan çok sevdiði birini sevmekten hiç vazgeçer mi?
Yine güçsüzüm sevdiðim, Yine mahkum oldum sana.. Merak etme ben taaa en baþýndan çýktým bu “hasret” denilen yola.. Gelsen de gelmesen de bir þey olmaz bana.. Bu yolda canýmý yakan tek þey sensizlikti ama yollarda alýþtý sevdiðim yollarda.
Þimdi tek baþýma yürüyorum sonsuzluða. Ne olacaðýný bilmediðim bir tünele girdim. Belki ölürüm belki de kalýrým bu hayatta..
Beni sevindiren bir þeyler var. Belki de kendimi avuttuðum.. Sanýrým onlara tabirimce “hayal” deniliyor. Hayallerimde, rüyalarýmda sen varken bile mutluluðu yakalýyorum. Merak etme sevdiðim ardýndan tek beni deðil hayallerini de býraktýn. Onun için sana çok teþekkür ederim. SENÝ DEÐÝL UNUTMAK, HATIRLAYAMAZSAM BÝL KÝ O ZAMAN ÖLDÜM BEN..! Sosyal Medyada Paylaşın:
Şeymanurrr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.