’Son bulmuþ zamanýn içinde hiç gibi kalýrsýn bazen Ne desen faydasýz Anlamsýz ne yapsan Susadýðýnla susarsýn Konuþsan acýtýr ’
Dolup dolup boþalan kadeh deðil... Gönlümün sana uðrayan bahanesi... Ellerimin uzandýðý , sýnanan yaralarým Ýnce ince dikilen kalbimin esamesi...
Solu , sonu belli olan acýlarým Daim bir ilham veren gözlerin Olmaz olmaz diye diye acizim Bildiðim tarifsiz gideceðin...
Bir daha ilk güne bak ne olur... Kurtul , kurtar beni kasvetten Dar aðacým içerim gözlerini Son nefes son istek gibi
Dostlar , can dostlar bilirler Dalýp giderim ufka Okurlar seni gözlerimin çukurunda... Suskun, sensiz hallerimde þiir olursun Kalbim öyle derinden kanýyor ki, kim bilir sen gibi...
Susturamýyorum içimdeki bu sesi ! Susma zaten fýsýlda içime... Yoksa kaðýt kalem küser bu aciz þaire...
Zaman girmesin aramýza.... Cesaretin varsa çýk da gel... Hayata karþý mucizem ol... Bahanem ol sevgili...
Yunus Özkan
8.5.2014 14:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.