Baðýþla beni nokta; çok kez unuttum seni
Virgülle devam ettim hayatýn defterinde
Nasýl da özlemiþim kalemdeki buseni
Aramak gerekmezdi deðildin ki derinde.
“Affetmek lazým” derdim üzgünüm, yanýlmýþým
Niyetim sezilmemiþ güçsüzüm sanýlmýþým.
Baðýþla beni nokta; yapma böyle iþkence
Vefanýn aðýrlýðý bir beni mi ezdi ki?
Kalýný incitmezmiþ inceler yeterince
Kýrýlmakmýþ fýtratým kim halimi sezdi ki?
Biriktirdim cebimde hepsini birden aldým
Ýleri! Marþ! Diyerek; haset üstüne saldým.
Baðýþla beni nokta; insanlarý harcamak
Bana göre deðildi hep ezildim büküldüm
Toparlanmam gerekir yokluða kaldý ramak
Yanarým için için kimse sanmasýn küldüm.
Merhametin önüne seni de koyuyorum
Yüreðimin zarýndan virgülü soyuyorum.
Afet Ýnce Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM