Ben, zengin cümlelerin zekâtýyla geçinen
Bir fukara cümleyim ey sevilen.
Baþ hecem sen, son hecem bir hayalin iç çekiþleri…
Ümitsizlik boynumu büktüðünde, kalbime en yakýn olur baþým.
Kalbimdekiler gözlerime yansýdýðýnda görmen gerek
Bir hüznün nasýl yürekten yaktýðýný.
Sen, Güneþ uyuyunca en sevgili niyazsýn…
Patikalar boyunca, yüreðim seni yazsýn.
Nemli gözlerle, gözlerinin güneþine baktýðýmda
Gökkuþaðýnýn yedi rengi siner her zerrene.
Sen, gözlerini her kýrptýðýnda
Dünyanýn en efsunkâr gösterisini izler dururum.
Her bakýþýn bir güzellik senfonisi…
Bir nota miktarýnca sýðsam gözbebeklerine.
Sesinde lalelerin hüsnünü bulurum…
Sen her konuþtuðunda bir gönül orkestrasýný
Pür dikkat dinler dururum.
Ballar balýný bulmuþum, varsýn her þey bitsin, tükensin…
Zemheri yüreðime inþirah veren sensin!
Ey sevilen…
Senin için kalem tutunca ellerim,
Birden ataða geçen yüzlerce kelimenin birbirine sýkýþýp
Kapý eþiðinde kalmasýna þahit olurum.
Halbuki sadece bir tanesi sýyrýlsa
Ve sadece bir tanesinin elinden tutup çeksen
Tespih taneleri gibi dizili verecek bütün cümleler.
Her dizilen cümlenin baþ hecesi yine sen,
Son hecesi, bir ‘Ah’ miktarýnca uzayan iç çekiþlerim olacak!
Hasret, hýçkýrýklara boðulmuþ bir sükût ve yanmaksa madem,
Kasvet þehrinden en kutlu fasýllara çeker beni üstadem.
Ey yar, sen kalbime ne yazýl, ne de nakýþ nakýþ iþlen;
Çünkü, yazýlan silinebilir, iþlenen sökülebilir.
Ya aþk’ýn közünde piþir kendini, gel vurul kalbime
Ya da aþk býçaðýyla oy yüreðime kendini..!
KARTALÝCE esra
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.