Delilik Seri- 2
Merhaba unutamadým þahýs.
Sana en kopuk düþüncelerimi,
Günün en yorgun saatinden yazýyorum.
saniyeler birbirini katili olurken,
Þimdi karaya ak demek istiyorum.
Aklansýn istiyorum,bütün karalarým.
Hani dönmek istersen bilmeni isterim.
Bu aralar iyi bakmýyorum kendime.
Aynalara bakacak tahammülüm bile yok.
Geçmiþte ki yüzüm aklýma geliyor.
Mutlu ve mesut yani öyleyim sanmýþtým.
Bir resmin var ,cebimde taþýdýðým.
Hangi duvara asmaya kalksam,
Çivisi tutmuyor.
Neyse,sana Nasýlsýn diye sorup saçmalamayacaðým.
Mutluyum çünkü,herþeyin deðerini daha iyi anlýyorum bu günlerde
Hayatýn,huzurun,mutluluðun,senin...
Hayýr,sen yok,sen yok
Hem artýk aðlamýyorum,
Bu kirli evde gözüme kaçan tozlarý saymazsak.
Sende hayatýn tadýný çýkar,
Gez,dolaþ,toz...
Toz dedim de gene gözüme kaçtý.
Yani gönlünce eðlen.
Beni unut demiyorum ama beni unutma da.
Ne bileyim iþte,yap ortaya bir karýþýk bir þeyler.
Bu arada suçu þehire atmak gibi olmasýn ama ben özlemedim seni.
bu þehir özledi,caddeler,sokaklar kýsaca her þey.
Hani dönmek istersen bilmeni isterim.
Bu tarafa gelen otobüsün,bir koltuðu daha dolacak.
Belki birileri uðurlayacak seni,
onlarýnda gözleri dolacak,ayný ben gibi.
Hayýr,ben yok,ben yok...
Hani dönmek istersen bilmeni isterim.
Bu þehrin nüfusu,bir kiþi daha artacak.
Bir taksicinin cebine biraz daha para girecek.
Bir evin daha ýþýðý yanacak.
Kýsacasý,bir insan daha aydýnlýða kavuþacak.
Biri daha sarýlacak sana,hemde delice.
Açýkçasý sen dönersen,bir hayat daha kurtulacak.
hayýr,hayat yok,ben yoksul,sen yok-sun...
Eyüp Konak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.