Bir gün veya her zaman, Güneþ karanlýðý deler, Karanlýk güneþi deler.
Bulutlar yavaþ yavaþ daðýlýyor.. Sessizliðin ortasýna bir yolculuk.
Dur! Yada geç..
Yavaþ yavaþ yükselen bulutlar, Sadece alacakaranlýða yönelir oldular. Sende onlardan mýsýn?
Bugünlerde kaybettim bir þeylerimi ben. Gökyüzü hep yalnýz olmalýsýn der gibi bu aralar. Kýrmýzýya kaçan bulutlar, daðlarýn arkasýndaki mutluluðu iþaret eder gibi. Belkide ben oradayým. Belkide sen oradaydýn. Belkide gerçek mutluluk orada deðildi her zaman ki gibi...
Bak! Yine ayný müzik yine ayný yalnýzlýk kokan nakaratlar. Evet, hatýrlýyorum burayý, baþladýðým nokta.
Hey garson! Bana oradan her zamankinden yalnýzlýk dolusu hatýralar ver. Koyu olsun biraz, Birazda geçmiþ koksun en acýsýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Qvkare Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.