Yüreğim Bir Piç Şiir Doğurdu Sebepsiz

Faili meçhul bir uykudan
Uyandým,
Tenini unutmuþsun üstümde
Anne!


Sýfýr yaþýma ait bir ekimi anýmsat bana
Boþ bir mezar iç dünyam
Vaveyla!
Kefenim bile ben beyaz…


-D’öldürdüðüm þiir mürekkep kývamýnda
Kan ve Döl!-
Artýk ben bir edepsizim ömür boyu…
Artarak azalýyor zaman anne!
Hiç, yoktan iyi deðilmiþ.


Ýçimde her yaþýma yetecek kadar küfür var.
Yoku kendimde ararken,
Ömrüm bir mumun fitili gibi
Anladým…
Ben bir suçlu muyum anne!


Ýçimde yanan arzunun ateþini çaldýrdým
Ellerim kirli beyaz…
Ruhum cam kýrýðý…
Beni tanýmayan herkesin görebileceði þekilde yarat
Üfle tenime nefesini tanrým!


Meylettim içimdeki her acýya
Ýnancým maðara duvarýnda…
Bu maðarada rahat deðilim
Sönmüyor mum!
-Duvarlarýn arasýnda yaþayacak bir yeri
Her zaman bulacaðýz-



Fýrat ÖNCEL
23/01/2008

Sosyal Medyada Paylaşın: