kuyudan
ancak yanlýþlarým kadar var olabiliyorum yanýnda yakasý kesik gömleklerimi daha çok seviyorum
kulak hizamda
baðýrtýlarýn
kocamýþ etlerin ve teninde bir sýcaklýk
madem gözlerimi istiyorsun bahara bakabilmelisin
deli yanlarýyla güneþin
melankoliye hükmetmesi bazý evrelerde
gökten ölü kuþlar yaðýyor
ne kadar hýzlý koþarsak o kadar fazla çarpýyor bedenimize
kocadým,ellerin gökyüzünde en mavi yýldýzlarý çizerken
kýzýlda bir seri gök taþý
bakýþlarýnýn deliciliðinde
en azýndan deneyip de yapamadýðýmý görebiliyorum
hep adým adým
sýkýca sarýlýp tanrýnýn emirlerine
gökten düþüveriyorum.
beni tutabilir misin?
çarpýþmadan sonra:
ellerimle saçlarýna olmadýk þekiller çiziyorum
kýzýlken her yer daha soðumadan nefretimiz
bitiþten çok da farklý deðil nefeslerimiz
ancak sona erdikten sonra bilebiliyoruz
madem gücümüzün yettiðince var olacaðýz ölüm henüz yok
varken de sen yoksun
yaþadýklarýmýzý bir atýn yelesinde biriktirip
sürüveriyoruz yollara
sana güvenebilir miyim?
istersen köpeðine isim koyabilirim.yetiþkin olursa makbuldür hislerimiz.
kýsaca en arzulu köpeklerden bir baþ seçeriz mezarlýðýnda hayvanlarýn.
ve o da bize aþký öðretir.
sesine güveniyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.