demir attý gözlerim pencerelere
tövbe dedim sevmelere
usandým yalan ve riyadan
geçmezken günüm seni anmadan
bu aþka doymadan
mazide kaldý her þey
biliyorum kolay deðil unutmak
yaþananlarý yok saymak
en kolayýydý el sallamak
giderken bile arkaya bakmak
anlatýrdý birþeylerin bitmediðini
söz geçmiyor yüreðe
bitti dese de insan
ayrýlmaz gözler pencereden
vazgeçemez beklemekten
hayat bu neylersin
sevilmeden de seversin
tesellin olur
karþýlýksýz sevmek
bir daha asla desen de
ölümüne sevsen de
ayrýlmýþtýr yollar bir kez
dönemezsin eski günlere
çek git hayallerimden
beni bana býrak
yoruldum bu aþktan
öðrenirim sensiz yaþamayý da
býktým gitgellerinden
yalan sevgilerinden
ya sev ya da öldür
öyle git
býrakma yaralý
bu gönül sana sevdalý
olsak da kavgalý
dudaklarýmda bir hüzün þarkýsý
yok ki gönlümde senden baþkasý
alamaz kimse yerini
yüreðimdeki sevgini
bil bunu ve anla
sahte sözlere kanma
bak gözlerime gör gerçeði
öðren sen de sevmeyi...
Refik
05.05.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.