SONSUZA DEĞİN

ambulanslar geldi sirenler çalýyordu acý acý
doktorlar hemþireler koþtu, yerde yatýyordu yabancý
sedyeler ilaçlar pamuklar iðneler çýkartýldý
can pazarýndaydý genç adam çoktu sancý

kalabalýklar toplandý baþýna
bir mendil vardý yaný baþýnda bir de mektup
ve gözyaþlarý daha kurumamýþtý yanaðýnda
can vardý henüz bu yaþama iþaretti
kalbi az da olsa atýyordu gözleri uzaklara bakýyordu
dudaðýnda yarým bir tebessüm saklýydý
damarýný arýyordu hemþire serum baðlamak için
doktor kalp masajý yapýyordu
gidip gelme arasýndaydý genç adam

bir çift yeþil göz vardý uzaktan bakan
adamýn halini merak eden
bir çift söz vardý notta "artýk bitti" yazan
adamý bitiren

belli ki bir aþk kazasýydý
vurup kaçan vardý vurulup yatan
can kaybý deðildi bu aþk kaybýydý

yaþasa nolacaktý ki nefes alsa onsuz gülebilse konuþabilse
yaþamdan çok ölmeye yakýndý bunu istiyordu
son bir kez onun adýný fýsýldadý papatyam dedi, kimse duymadý
can vermiyordu ilk kez daha öncede canýný vermiþti ona
alýþkýndý ölmelere gitmek istiyordu ötelere

doktorlar durdu birden herkes sustu
umutlar söndü adam öldü
üzerine gazete örttüler birazdan alýp götürdüler
kimsesizler mezarlýðýna gömdüler

öldüðünde dahi mezarýnda dahi onu sevmeye devam etti
çürüye çürüye sevdi yok ola ola sevdi
eti kemiði bite bite sevdi hep sevdi komple sevdi

papatyalar bitti bir sabah mezarýnýn baþýnda
çürüyen kalbinin tam üstünde hem
bu aþkýnýn tek ispatýydý
ölene kadar deðildi sonsuza deðindi sevmesi
yoktu alemde aþkýn böylesi


Sosyal Medyada Paylaşın: