sanma senden uzaktayým
gölgen gibi yanýndayým
attýðým her adýmda
anýlarýmýz hep aklýmda
ne sana ne de onlara
etmedim hiç ihanet
sapa saðlam duruyor
yüreðimde býraktýðýn emanet
peþpeþe yalanlar
güveni zedeler
öyle tükenir sevgiler
son bulur iliþkiler
aþkýn temelidir güvenmek
böylece oluþur
ölümüne sevmek
çýkar at içindeki vesveseyi
hevesi deðil nefesi yaþayalým
akþam olur kýsalýr gölgeler
her gün batýmýnda ufukta gözler
sarar yüreði hüzünler
anlarsýn bir þeylerin tükendiðini
sevdiðini kaybettiðini
almýþ götürmüþtür gece
olsa da ismi dudaklarýnda hece
yoktur yanýnda ulaþamazsýn ne çare
bakar durursun solgun resmine
konuþursun kendinle
kabullenmek zor gittiðini
bu aþkýn bittiðini
çýkar dönermi bilmem geri
yeniden baþlar mý bu sevi...
Refik
04.05.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.