Yâri gördüm uzaktan, çatýlmýþ hilâl kaþý
Uçsuz bucaksýz dünya, dar oldu yine bana.
Solan bir güle dönmüþ, öne düþen o baþý
Varamadým yanýna, ar oldu yine bana.
Bilmem ki kimler üzdü, uçan sevda kuþunu
Göremedim gözünde, parlayan güneþini
Yaslasaydý omzuma, okþasaydým baþýný
Hayaliyle yaþamak, zor oldu yine bana.
Kýyamam ki ben onun, saçýnýn bir teline
Dünya benim olmuþtu, dokununca eline
Caný hasretle yanar, kilit vurmuþ diline
Þu sevdalý gönlümde, har oldu yine bana.
Öyle büyükki bende, sýðdýramam sözlere
Dað gibi vefa gerek, candan seven özlere
Onun bir tebessümü, gül açtýrýr yüzlere
Susayan þu gönlüme, nar oldu yine bana.
Yazdýðým þiirlerin onundur her hecesi
Destanlar bile yazsam, ona lâyýk nicesi
Öyle bir gönlü var ki; yücelerin yücesi
Ondandýr iki cihan, yâr oldu yine bana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.