Gülen gözler dostlara,hep sevgiyle bakarmýþ.
Sevgi billur su imiþ, gözelerden akarmýþ.
O gönül ki bir dostu,sever ise gerçekten.
Bir kor ateþ olup da, kendisini yakarmýþ....
Sevdiðine yürekten,baðlanýp dost olana.
Ayaðýnýn altýna,serilip post olana.
Dokuz caným olsa da, hiç düþünmem veririm.
Acýrým yanlýþ yapýp, ezilip tost olana...
Ýsmail’im duydum ki, beni þair sanmýþlar.
Orda burda adýmý, þair diye sunmuþlar.
Þairlik kim ben kimim, düþülmesin hataya.
Onlar "edeb gölünde" defalarca yunmuþlar(*)
Makaramý ele alýp, geri doðru sardým ben.
Bütün yazdýklarýmý, harmanlayýp kardým(**) ben.
Gerçek þair deðilim, görülüyor apaçýk.
Þapkamý öne koyup, bu sonuca vardým ben...
Bilenlerden özür dilerim (* yýkanmak **karýþtýrmak)
iSMAÝL SIKICIKOÐLU
SAVAÞTEPE/BALIKESÝR
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.