Günler ne çabuk geçiyor, Haftalar,aylar,yýllar derken. Uzaktan uzaða sevmekle, Ne çok acý çekiyoruz. Ýnadýn kör zincirlerini kýramadan, Biz birbirimizi kýrýyoruz. Özlem desen cabasý, Dayanýlmaz noktaya eriþiyor bedenimizde; Kavuþmak isterken, Kendini geri çekiyor. Yanýp tutuþmak bir yana, Sevip de kavuþamamak ölümden de beter! Acý çeke çeke, Kalbini dele dele paramparça ediyor! Vakit daraladýkça daralýyor, Uzattýkça uzatýyoruz mesafeleri! Þu koskoca ölümlü dünyada, Sarýlýp da yaþayamýyoruz sevgimizi. Yaþlandýkça yaþlandýrýyoruz, Yýpratýyoruz bedenimizi, Çölde su arayan bir yolcu gibi... Elimizden kayýp giden bir þey var; Ellerimiz, kavuþamadan geçip giden; Günlerimiz,haftalarýmýz,aylarýmýz,senelerimiz "Özledim" demek kolay ama, Özleyip de kavuþamamak zordur iþte! Gözlerini görmek kolay ama, Gözlerinin içine bakamamak var ya... Vuslata eremeden kaybolmak, Kayboluþ içinde aþký aramak, Aþký ararken de seni bulmak, Kilitli bir kapý,kör zincir, Kayýp giden zaman ve sen..
Maide Alpay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Maide Alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.