Ýncelikli aþklar þehrinin sakinleri Gözden düþmüþ melekler þehrine mi döndü?
Kýrgýnlýklarýmýzýn çoðu ayný aslýnda Bir piyanonun tuþlarý gibi seslerimiz. Notalar kadar derin, Notalar kadar saðlam basamadýk Belkide. Bu yüzden koptu baðlar Bu yüzden bozuldu büyü iþte
Saçlarýmýz okþandý bazen Bazen de hunharca Koparýldý telleri Suçlu arama arzumuz Hep o kýrýk teller yüzündendi Yoksa bize düþen Anlarý sorgulamak deðildi.
Hangisi gerçekti olanlarýn Hangisi sahici Söylesene Deðer mi ki Koskaca þehri ateþe vermeye.
Uzaktan bakan gözlerine selam olsun þimdi
Çünkü biz, Özleyeceðiz.
Payýmýzý koyup þimdi cebimize Göç ettik hepimiz Lakin biz, Gülümseye bilmeliyiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Kazgın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.