Gidiyorsun Iste

Gidiyorsun iþte...
Isýsýný alýyorsun güneþn...
Iþýðýný alýyorsun...
Rengini alýyorsun bu hayatýn...
Tadýný tuzunu alýyorsun ve gidiyorsun...
Artýk izlediðim hiç bir filme seninle gülemiyeceðim...
Artýk korktuðumda yaslayamýyacðým baþýmý göðüsüne..
Sarýlýp kokunu duyamýyacaðým...
Sen gidiyorsun ve ben engel olamýyorum...
Gelemiyorumda peþinden...
Keþke gelebilsem ama olmuyor..
Sayýlý gün geçiyor evet peki ya bilinmezlik nasýl geçer...
Çocukkende sorardým böyle..
Kaç kez yatýp kalkacaðýz daha kavuþmak için ?
Bilmiyorum vuslat ne zaman ama bak yine akþam oldu..
Ve ben birgün daha yaklaþtým sana..
Bir gün daha sonuma...
Heryerde seni arar oldu gözlerim...
Yaðmurda, rüzgarda, izlediðim filmde, okuduðum satýrda..
Gözyaþýmda, gülüþümde, uykumda hayalimde...
Her yerde sen varsýn...
O güzel gülüþün geliyor aklýma...
Beni mutlu etmelerin geliyor..
Yüzün gözlerimde beliriyor..
Gülümsüyorum inan..
Karsýmda duruyorsun bana bakýyorsun...
Her zaman ki gibi tebessüm yerini almýþ dudak kenarlarýnda..
Evet sayýlý zaman deðil, mühebbet ama geceye varan her akþam
Beni sana yaklaþtýrýyor...
Ve Biliyorum birgün son akþamý yaþayacaðým...



Sosyal Medyada Paylaşın: