GİDECEĞİM YER BELLİ

Eðer seni unutursam, sen hatýrlat yer beni.
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.
Eðer nefsim büyür ise, kýzmam sana yer beni.
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Ölüm gelir bir bahane, toprak alýr yer beni.
Tutmaz elim, dönmez dilim," O" isterse ver beni.
Alýr toprak örter sýrrý, ismim verir der beni.
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Yaðan yaðmur þakýrtýsý, ýslak yere ser beni.
Islanýnca doyulmuyor, koku amber sür beni.
Önce canlý, sonra toprak, çifte saban sür beni.
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Yastýðým taþ, üstüm toprak, ana gibi sar beni.
Birde amel, birkaç yaprak, oldu mezar dar beni.
Münker Nekir soru sorar bilinmez ki zor beni,
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Özüm toprak mayasýndan, bir can üfle gör beni.
Sözüm kitap manasýndan, dinle bir bak gör beni.
Utanmazýn hayâsýndan, koru sakla ör beni.
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Yer altý var, birde üstü, hangi âlem çok belli,
Makam kibir yere düþtü, insanoðlu aç belli.
Doymayaný doyuruyor, bir el toprak çok belli,
Evvel belli, sonu belli, gideceðim yer belli.

Mustafa KURT–26.02.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: