Sevgi

Zor bir sýnav içinde çözdüm “neden”, “niçin”i.
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez baþýmdan.
Anladým gideceksin, okudum ta içini
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez baþýmdan.

Çözümledim sevgiyi; gizemli bir kelime,
Ýrdeledikçe sayý; çýktý binbir dilime.
Sil aklýndan gitmeyi, “mahkum etme ölüme”
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez baþýmdan.

Bitmek bilmez karmaþa, gittiðini duyunca,
Hayat zehir olurdu sensiz ömür boyunca.
Azrail fermanýný baþ ucuma koyunca,
Sen gidersen inan ki ölüm gitmez baþýmdan.

Ýnsan cayar seninle, kin ve nefret suçundan,
Ciltlerce kitap çýkar lüle lüle saçýndan.
Üþenmezsin salýmýn, “tut” deseler “ucundan”
Sen gidersen inan ki, ölüm gitmez baþýmdan.

Bazen merhametsizsin, aklý baþtan fýrlatan.
Yeri gelir zalime mazlumu hatýrlatan,
Kurumuþ yüreðimi hisleriyle ýslatan
Sen gidersen inan ki, ölüm gitmez baþýmdan.


Sosyal Medyada Paylaşın: