UMUDA BEŞ KALA

Umutlarým bir bir intihar ediyor
Gecenin ufkuna bakan gözlerimin yamaçlarýnda
Sana beslediðim duygularýmý meze edip balýklara,
Kýrýyorum sandalda kalan tek küreði
Baþýmýn üstünde dalgalanan beyaz yelkene kefen niyetine sarýyorum
Hayallerimi süsleyen o eþsiz kimliði
Sevdiðim hani demiþtim ya sana :
"Öldüðümde beni, güldüðün zaman o körpe yanaklarýnda oluþan çukurlara gömsünler" diye
Ben öldüm sevgili!
Cesedimi kaldýran olmadý musalladan
Sensizliðinde yanýp kavrulan, yokluðunda çürümeye terkedilen
Deðersiz, beþ para etmez þu bedenimi
Aramýza koyduðun derin uçurumlardan aþaðý yuvarladýlar
Yokluðunda yok oldum
Þimdi ben, seni,
Arzularýma, hedeflerime ulaþtýramayan yelkenlerle kefenleyip
Yüreðime gömüyorum
Biliyor musun sevgili
Göz pýnarlarýmýn yataðýný deðiþtirdim geçen gün
Bundan böyle gözlerimden süzülen yaþlar
Baþýmý koyduðum yastýðýma deðil
Seni defnettiðim yüreðime akacak
Yüreðimi sulayacak
Sulayacak ki belki tekrar yeþerir diye bekleyecek
Benden artýk pes sevgili
Umuda beþ kala pes ediyorum
Geldiðim gibi yalnýzlýðýmý yükleyip heybeme
Geldiðim yoldan gidiyorum
Ve unutmadan!!!
Hakkýmý helal etmiyorum sana
Son bir defa olsun görmek için seni
Son bir defa...

Ýbrahim ÖNAL

Sosyal Medyada Paylaşın: