ENKAZ
Bir sevdanýn enkazýný kaldýrýyorum þimdi
Yakýp yýktýðýn, viraneye çevirdiðin bir yüreðin.
Ýstediðin oldu iþte, kavuþtun bensizliðe
Bir alacaklý gibi dayanýp gönül kapýma
Neyim var neyim yok aldýn gittin;
Sanki çok þey vermiþ gibi bu aþka.
Uçsuz bucaksýz Konya ovalarýna sýðmazdý da sana olan sevgim,
Sýðdýrdýn bir uðursuz hoþçakala.
Sensiz kaldý þimdi bozkýrlarým
Yaðmursuz ve susuz.
Sararýp solan otlara benzer þimdi yüreðim.
Benim çaresizliðimle yeþerir bu ovalar,
Umutsuzluðum sular buðday baþaklarýný
Senin soðukluðunla serinler sýcak haziran akþamlarý.
Ama bil ki güzelim;
Biz alýþýðýz susuz, yaðmursuz kalmaya,
Hor görülüp, terk edilmeye…
Nice imparatorluklarý baðrýnda saklayan topraklarým
Emin ol ki, senin aþkýný da sýðdýrýr,
Senin vefasýzlýðýný da vurdumduymazlýðýný da gömer.
Bana düþense güzelim bu sevdada
Gömüp gitmek olur geride býraktýðýn bu ruhsuz bedeni…
ÝBRAHÝM ÖNAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.