Meðer ne çok birikmiþiz olmaya Göð(s)ümüzde eskimeyen o mavi atlas Kah serip kah kaldýrmýþýz ruhumuzu ortaya Demiþiz hiç bilmeden Ýstediðimde gör beni!
Sevgili Düþtüðüm yerden doðruluyorum her defa Kýrmýzý þeritler çekip Ýzini sürdüðüm yollarýn köþe baþlarýna Duvarlar örüyorum gururumdan arta kalanlarla
Tahmin edersin Yetmiyor üç beþ kýrýntý Maðrurluðun inþasýna Soluyor içimdeki intikam çiçeði Diniyor fýrtýna
Üç beþ gün küfrediyorum ardýndan en fazla Ýnanmýyorum da artýk “Bu son” yalanlarýma
Diyorsun ki Israrla Ýstediðimde (u)yandýr beni!
Sanýyor musun ki tetikte bekler þefkat Bir ah sesine ram Haram Ýnan ki haram Ýki dudaðýnýn arasýnda saklanan O sessiz O sinsi paravan
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.