Yapraklar dökülürdü sen feryat ederken Bulutlar suskun ikimizin þarkýsýný dinlerken Bir mecnun misali delicesine severken Yalnýz kaldým þimdi sen býrakýp giderken
Sokak lambalarý yanmaz oldu nerelerdesin Biliyorum belki bir gün mezarýma geleceksin Ben öldükten sonra daha da çok özlenecek sin Gözyaþlarýný mendillerin’le deðil resimlerimle sileceksin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Yıldırım 1992 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.