Aşk Adına

.


Þiirdi tenin
Parmak uçlarýndan dizeler yaðardý kurak tenime
Ve ben sol yanýmda damýtýrdým o dizeleri


Uyuyor gündüz ve uyanýyor gece
Sen aðlarken mýsra mýsra
Ben kanýyordum dize dize
Yalnýzlýðým gecenin ýrzýna geçiyor hece hece
Söyle þimdi
Aþka gönlü deðmeyen biri
Ne bilsin ayrýlýðýn eziyetini


Þiirler yaðdýrýrken sen semadan
Doðurgan bir ana rahmi oluyor parmak uçlarýn
Bereketli ve þefkatli
Bahar dolduruyorsun içime pare pare


Hiç anlamadýðým ütopik bir dil gibi
Gizemli ve mahzunsun sevgili
Gözlerinden öpülmemiþsin hiç belli
Avuçlarýn ýsýnmamýþ baþka bir avuçta
Þiirlerin heba edilmiþ bundan evvelki yüzyýllarda,


Tüm hüzünlerin eskitildiði
Suskun kalýnmaya ant içilmiþ
Bu kelam kuraðý coðrafyada
Dili yok acýlarýn, þiirden gayrý
Bu yüzden bütün kadýnlarýn ön adý aþk
Bütün þiirler acýya paydaþ
Bütün türküler yalnýzlýða yoldaþ


Sen þiirler yaz sevgili
Bahar döllensin
Ve Yazlara gebe ilk bahar çiçekleri açsýn mýsralarýnda
Aþk adýna, vuslat uðruna…







g.sarýoðlu
ikibinondördün/dördüncüayýnýn/yirmidokuzuncugünü
Sosyal Medyada Paylaşın: