UÇURTMA GÝBÝ,,
Bir Uçurtmasýn sen,
Yükseldikçe özgürleþen,
ufuklarda sýnýrlarý aþan,
Hiçbir Engel tanýmayan,
Ama bilmelisin yar,
Nice Uçurtmalar vardý,
Hepsi de gelip geçti,
Unutuldu gitti hepsi,
Þu telleri görüyor musun?
Hepsinin sonu oldu onlarýn,
Teker teker takýldý uçurtmalar,
Senelerce kaldýlar orada,
Kimse sormadý onlarý,
Ne bir yardým eli ne de bir umut,
Unutulup gittiler hepsi,
Kuþlara mesken olmak böyle bir þeymiþ demek,
Þimdi söyler misin yar,
O kadar özgür müsün sen,
Nedir özgürlük düþün,
Ve þunu unutma!
O teller hala yerinde,,,
NOYAN41
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.