ATEŞ BANA NEYLER, KÜL BANA NEYLER
AYDINK
ATEŞ BANA NEYLER, KÜL BANA NEYLER
Tükendiði yerde bekleyeceksen
Sonsuza uzayan yol bana neyler
Aþkýmý kalbinde saklayacaksan
Kahýr, mihnet dolu hal bana neyler
Bu sevda masalý bu aþk bitmezse
Hesapsýzca yakan hüzne sebepse
Bir anlýk mutluluk ömre bedelse
Yitip giden onca yýl bana neyler
Yüreðin ararsa beni her yerde
Dertlere çekerim kalýn bir perde
Kerem’i yandýran alevler hem de
Mecnun’un gezdiði çöl bana neyler
Gün olsa, görmesem, güzel yüzünü
Bir daha duymasam tatlý sözünü
Canýma katarsan, candan, özünü
Bunca yaþanýlan zul bana neyler
Bitmez hasret, özlem ile dolsam da
Senden uzak gurbet elde kalsam da
Biçareden düþkün, naçar olsam da
Gözlerimden coþan sel bana neyler
Eyvah demem yansam aþkýn narýnda
Kömür olsam hiç dinmeyen harýnda
Vazgeçemem ne bugün ne yarýnda
Ateþ bana neyler, kül bana neyler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.