heybe

inandýrýcýlýðýný yitirmemiþ gözlerle baktýðým
her yaþanmýþ hayal kýrýklýðýnýn bir yerinde
mutlaka duruyor saklanmýþ umut fýrtýnasý





...



düþünüyorum
düþündüklerimin hayatý bana kutsadýðý her anýn sýrrýnda

çözemediðim acýlarýn anlatýlamadýðýný kavramak
içimdeki insani dürtüyü paramparça kýlýyor
ve diþlerinin arasýna girip vicdanýn
kendimi geometrik þekillere bölene kadar bekliyorum

yitirdiðim benmiyim
yoksa benden ötede kimliði meçhul bir ruhun arýnmasý mý
kelimeler körüklediðim ömrümün dilsiz zamanlarýnda
ayrýþma yapamadýðým onca piþmanlýk katýldý bilincimin kitabýna
ve bir önsöz olup anlatamadým çocuklarýn neden öldürüldüðünü

önce göbeklerinin kesildiðini duygulara resimleyen biz
sonra ruhlarýný almayý nasýl anlatabiliriz meczup kanamalarla
kör aþklar bölüþtüðüm gece saðýrlýðýnda
sevdiðime bile açýklayamadýðým inançsýzlýðýmla
nasýl durabilirim çocuklarýn gözlerindeki uykuda
anlatamýyorum ulan
anlatamýyorum içimden geçen þuursuz kaçaklýðý
sabah kalktýðýnda üzerine geçirdiði kazaðýnýn
öðlen kanla tenine yapýþmasýný
nasýl izah edersiniz bir çocuða
hiç mi ezilmez onurunuz
hiç mi düþmez baþýnýz yerin karnýna

telafisi olmayan dengesiz bölünmelerle
aklýn firarý yaðmurlarda ýslanan çocuða
ruhum rahat ederek hayatý katlettiðimizi ihbar edemem
ama kendimde gördüðüm tüm sanýk insanlýðý
o çocuðun yüreðindeki kýrgýnlýkta asabilirim
hemde hiç gözümü kýrpmadan...!



...


hadi toparlan sevgilim
toparlan yüreðimin ýhlamur çiçeði
uydurulmuþ aþklarýn
ve ihanete maruz sevdalarýn mevsiminde çaðýn gözleri
her baktýðý yer atom
her baktýðý yer kökünden dinamitlenmiþ kadýn suretleri
toparlan ruhumun yaralý kadýný
toparlan
üzerine ölümler savrulan hayatý kurtarmalýyýz
sol yanýmýzýn devrim çocuklarý acýkýr ezgilerin tohumuna
senin saçlarýnda büyüyen direnç
onlarýn gözlerindeki umutlara su,ekmek, vatandýr sevgili
ki
kadýnlarýn özleminde nasýl duruyorsa masumane hayaller
ve avuçlarýnda saklanýyorsa özgürlüðün tarifi
iþte öylesine gülüþünde açýyor kardelen dirilmesi
toparlan özümün ülkesi
haydi toparlan...!




...


kaybettiklerimin býraktýklarýnda adam olmayý öðrendim
babamýn þerefi meslek ediniþ öyküsünü
annemin Kürt þivesinden dinleyerek kavradým
ki babamýn Laz þivesini hiç hatýrlayamadýðým düþlerimde
sevgilimin sesinde uyandým

özlediðim bütün kelimelerimi
kaðýdýn boþluðunda çiziyorum þiirin gövdesine
hepsi bu
hepsi uydurmaktan arta kalan gerçek masumiyetler
aklýmýn tavan arasýnda
tozlara bulanmýþ hayaller olduðunu bilmek bile
umut fýrtýnasýna kapýlmama yetiyor

tenine papatyalarýn ruhu asýlý sevgili
en çokta sen anla beni
her teorim
pratikle örtüþmüyor
hayatýn o muhteþemliði
bazen benim kayboluþlarým oluyor
kaybetme beni
kaybetme

ey ruhlarý benim gibi yaralý
bir o kadarda suçlu insan
üzerine giydirilmiþ korkularý yýrtýp at güvercin zamanýnda
kanatlarýnda cesaretin onuru
en uç noktalardan göç
aþkýn ve barýþýn saadetli kutsallýðýna
ey duyumsadýðým tüm canlýlar
kainatýn bilinmez gözleri sarmalýyor bizi
uðruna yaþadýðýmýz sebepler aþkýna
hayatý karantina altýna alma...!




....



her kapýnýn açýlýþý gitmek olmadýðý gibi
her gitmekte bitiþ deðildir
düþlemek yasak
hayal etmek toprak altý edilemez
yaþam hür durmayý
aþký tüm zorluklara raðmen sahiplenmeyi emreder
ey korkularýndan baþka birþeyi olmayan
gözlerindeki karanlýðý kaldýr
ve bak renklerin saðanak daðýlýþýna
içimden geldiði gibi anlamýyorum kimseyi
içimden geldiði gibi sorguluyorum o kadar



...



sen
inancýma kavga kadýn
ruhuma yoldaþ
gözlerime siper sevda
aklýmýn erdiði kadar seviyorum seni
yüreðimin duvarlarýna kazýdýðým kadar
umutlarýmýn aldýðý
ve korkmadýðým kadar seviyorum seni
hayat en doðru planlarla akýþýný mutlu kýlar
gerisi bazý zamanlarýn yanlýþlýklar mevsimi
olduðumuz kadar büyüyelim
olmadýðýmýz kadar çocuk kalarak...!

...

hayatý resimlere döken ressamlarýn fýrçalarýna dökülsün þiirler...!



Sosyal Medyada Paylaşın: