ayrýlýk acýsý çökmeye görsün
konuk deðil ev sahibi olur
yaralar insaný yer bitirir
olmaz ilaç ona
kanatýr da kanatýr
aþk deðil tutku sanki
söndürme içimdeki ýþýðý
uzaktan da olsa hissedeyim varlýðýný
yaðmurlu bir sokak lambasý gibi
zindanlardayým sensiz tek baþýma sanki
aþkým da müebbet yedi ben gibi
olsa da gelen
doldurur mu yerini
mümkün deðil unutmak badem gözlerini
yalandan riyadan uzak
masum bir sevgiydi benimkisi
anlamayana anlatmak zor
senin haberin bile yoktu
yalnýzlýklarýmda sevdim seni
kuytu köþeler mekaným oldu
karanlýklarda aradým izlerini
ay þahit yýldýzlar tebessümde
toplanýr kara bulutlar bir araya
üzerime düþtü düþecek
yaðmur damlalarý
yýkayacak ruhumu arýndýracak beni
ne yaparsan yap
bu gönül unutmaz seni...
Refik28.04.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.