Biliyorum sen de çok severdin beni Aðýt yakardý yüreðin Yakarýþlarda erirdi ruhun Yine de acý deðdirmezdin diline Toz bile kondurmazdýn kutsal mabedimize Ahvalim ne zaman kýrýþ kýrýþ olsa Avuç içlerinin þefkatiyle ütülerdin Kol kanat gererdin berduþ yalnýzlýðýma Bazen annem Bazen babam Bazen de tutsaklýðým olurdun mavilikler boyu...
Gelirdin yaný baþýma Okþardýn aðlak saçlarýmý Müþkülpesent gurbetin acýsýný öyle unuttururdun ki bana Özlemlerime katýk yapardým baldan tatlý sözlerini Yastýðýmdan mis gibi kokun Yemyeþil gözlerimden devasa suretin Hiç gitmezdin Özüme çizdiðin yýldýz tarlalarý boyunca... Düþe yatardým uyanmadan önce Gece ya da gündüz hiç fark etmezdi Hep sen düþerdin, kor gibi düþlerimin soluna...
Bazen küserdin küçük bir çocuk gibi Dudaklarýný büzüþtüre büzüþtüre El ele gezdiðimiz sýrra kadem basan kaldýrýmlar boyu Hasret toplardým gözyaþlarýn eþliðinde Sen gelmezdin! Özlem mektuplarý dokurdu ahu zar yüreðim Beyaz güvercin dolu gökyüzü boyunca... Kör koyularda kaybolurdu canhýraþ sesim Yaramaz (kedim) bile duyup, gelirdi de Bir tek sen Sen gelmezdin yitirdiðim yýllar boyunca..!
...Sonra bir gün Çýkýp gelirdin tek sayfalýk hayat defterini baðrýna basarak ’Kalbin kadar temiz’ o sayfayý yalnýzca bana ayýrýrdýn Öpülesi ellerinle Uzayan kederim küçülürdü bir anda Gökkuþaðý açardý ruhum Dudaklarýndan dökülen her dua sonrasýnda El feneri olurdu ayaklarýn Karanlýklarý delerdin, secdeye kapanan geceler boyu..!
Ansýzýn hayat öpücüðü kondururdun Solan nefesim boyunca Elemini-kederini geride býrakýp Her seferinde öyle hoþ karþýlardý ki gönül evim seni Ben sana hiç küsemezdim ki Sýrf çocuk yüreðimin hatýrýna!
* Elma dersem de, armut dersem de ’çýk da gel sevgili’ Çocukluk günlerimizin o hiç eskimeyen oyunu anýsýna..
Nagihan ERGÜL
Þiirime nefesi ile can veren Ufuk ÇINAR’a teþekkür ederim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.