dudaklarýmda bir tutam acý eskimiþ bir çocuk yüzüdür aðladýðým
bilirim ne zaman sararsa yüzüm ay tutar beni
karanfiller bulut kokar duvarlar sarmaþýk
ellerimi al ýslaðý deðilim bu sularýn gün öptüðünden mi toprak okþadýðýndan mý açar tomurcuk yok mudur yoksa cemrenin bu masalda hükmü hiç
gömün ellerimi bu yalnýzlýk benim topraðým olmalý bilmediðim kuþlar dallarýna yuva yapsýn belki gizil dualar eden tedirgin bir kadýnýn gözleri yýkar gövdemi belki taze yetmeler kalp kazýrlar çiðerime
ay düþtü yine yüzüme dudaklarýmda bir tutam þiir ürküyorum kuþ kanadýndan uçmalarý ayrýlýk kokan bir yoksul teni çarpar düþlerime ay göle düþer göl güle susar avuçlarýmda bir çöl kaybolur kelimelerim
bilirim ne zaman bir elif damlasa lâma susar sarhoþ olur bütün ay çiçeklerim
ahmet uysal/01-08
Sosyal Medyada Paylaşın:
neşter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.