Kayýp gönüllerin semtidir yalnýzlýk
Derdim senden yana, þikayetim bir anlýk
Ne kalabalýk bir sessizliktir içerimde olan
Birisi yüreðime sataþsa yanarým susmaktan
Onca kelam olsa da satýrlarýma sýðmazsýn niye?
Kalem kelama doymaz, yürekteki sevdiðine
Defalarca sussam da söyleyemem ki derdimi
Gözlerine baktým da gerçekten de sahi mi?
Uzaksýn uzaðýmsýn yakýn oldun yüreðe
Bir buse bu kadar güzel gelir miydi sineme
Vallah deðiþmem senin bana gülen son hâlini
Yaralansamda sana Yâr demiþim bir kere
Terk edilmek acýdýr terk etmekse baþka
Terk etsen de asla, paha biçemem bu aþka
Güldür gül, sevgiliden istenen o tek muazzam çiçek
Solsa da gönül feri sevmekten vazgeçmeyecek
Sultanlar sultaný yolun düþer mi bir gün?
Beklemek acý ya kavrulurum her gün
Umudum yarýnlara dünümse sensiz periþan
Hâlimizden anlamaz, yüreklere aþk katan
Gönül tezgahýnda dokunmuþ sevdan bir kere
Yar tutmuþ sinemden gidemem hiçbir yere
Yorulurum yorarým ama vazgeçmem bilesin
Gitsen de ses etmem, sen gönlümde diyesin..
Tuðba Bal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.