İzlerim....

Ýzlerimi karla örttüm
Türküler söyledim güvercin tellerine
Kekliðe mor leylak bandým
Nefesim pîrlere dem tutar gayrý

Sazýma bir tel ekledim
Yarimden bir buse ile
Gözlerimi aklýna mimledim
Yandý gönül sevdan ile

Dalgalarýn getirdiði inciler soður bu rýhtýmda
Kör bir mavzer þakaklarýmda dudaklarýmda
Kitaplarýn arasýna býraktýlar Homerosu
Tarih düþtü kefen yargýcýnýn pusulasýna

Ýzlerim
Tarih kokar
Ýzlerim
Yanlýþ kaderimi

Gözlerime çektiler yalan mürekkebi
Bana anlattýlar yalan yanlýþ serüveni
Okuma bakayým
Bir harf düþ hakikatten
Zararý olur mu menfaatten

Sahte kadýnlarýn dokularý
Bir gecelik demleniyor yýldýzý
Ve güneþe serpiyorum avuçlarýmý
Yaðmur diye kandýrýyor kan pýhtýsýný

Güvercinler balkan mevsiminde
Bayrak tutan pencerelere buðu çiziyor
1912’den kalma bir karapýnar
Mazlumlarýn dlinden çaðlar durur
Adý ayrýlýk olan kahpelikten...

Sonra biri gelir yeter !
Zeybeðim kara talihine beni de al
Seni göklere çýkartalým derken
Göklere emanet ettik
Mazlum bedenini

Kalorifer borularýnda zatürre olmuþ
Fuhuþ ile karanlýða batarak
Bir put gibi mecali olmadan duran
Güzel delikanlýlarýmýz
Garp diþlisi çýkrýðýndaymýþ meðer

Karanlýða gerek duysaydýk
Hilal uðruna mahpus yatmazdýk
Ve rüyaya baþlarken güneþin çocuklarýna
Mehmedin elifbasýný okutmazdýk

Bir türkü yüzünden çizildi kaderimiz
Kýþlanýn etrafýna süngüler koydular
Güvercinleri kýskandýrýr bir gülüþümüz
Çifte gül verir tesbihe þefkat dolar dört yanýmýz



Sosyal Medyada Paylaşın: