gün renklerini soldururken bir bir
akþamýn gri siyahý demi sarar ufku
bildik bir hüznü dolaþýr rüzgar sahilde
gecenin esrarlý perdesi iner bulutlarla
hiç deðiþmeyen bir akýþta
biten gün sessizce düþerken
zamanýn kum saatine
yaþam yine bildiðini okur kendince
hep barýþýktýr zaman deðiþmez yazgýlarýmýzla
üç günlük bir misafirliðin hevesinde
yine de tedirgin ellerini tutsan da
gün geçer gül solar
dökülür yapraklarý
uçuþur saçlarýnda usulca
mazinin aklarýný okþayan rüzgarlarla
iklimler deðiþir ömür masalýnda
can bedene fazla gelir sonra
sen nice ümitleri tutunsan da
sevmek oysa
nice zamanlarda güzel bir mevsim
hep acýtýr içinin oyuklarýný
yapraklarda rüzgarlarýn nisan þarkýlarý
yüreðin aklýnda döner durur
gidip de göçmen kuþlarýn
geriye dönemeyenlerine takýlýr
düþünürken ,
kanatlarýndan düþüverir de kanatýrsýn düþlerini
ve bir çocuk aðlar içinde
annesinin özleminde yanar kavrulur bulutlarý
söz dinlemez
ki bitmiþliðinde sözlerin
dinmez saðanak yaðmurlarý gözlerinde
hep aðlamak mý
böylesi yeþilken bahar
elbet gülüþleri de olacak çocuk gözlerinde
hayallerin solarsa da renkleri bir gün
anýlarýn tazelenir renkleri yeniden
saçlarýný okþarken belki bir rüzgar
farklý bir iklimden bir gün’ün
akþam üstü kaldýrýmlarýnda kalmýþ
yaðmurlu olsa da ayak izleri
belki eskimiþ bir mutluluðun
ayaz ellerinin bir yanýnda kalmýþ bir sýcaklýk
belki bir sevgilinin tutmuþluðu ellerinden
bir sevda þarkýsý sýzarken
can’ larý kýrýlmýþ , belki bir pencereden
gülümsersin ...