aðzýmýn kýyýsýnda tam gülümseme olacakken durdurulmuþ. gülümsemecikleri toplayýp attým çuvalýna kalbimin, atmaz olaydým. sonra nerede hatýrlasam çit çekilmiþ umudumu geri adým attým. yazýk mehterane bile olamadým.
aþk çekileli beri kalbimi pamuða eðiren kirmeninden. kendimi anlatýr oldum acý acý, korkmayýn nolur. kendimi anlatýyorsam ben bir yarayým.
sýzlamaktayým ama sýzlanmaya çevirmeden durdurabiliyorum artýk þimdi olduðu gibi, bak nasýl deðiþecek her her þey: havalar nasýl, burada güneþli hafif rüzgar. hep güneþlidir ama ben göremem, ben rüzgarý görürüm.
omuzlarýmda can direyen kýrlangýçlarla beraber. alýp götürsün diye kýrýk ayaklarýmý, olmazsa bütünümle beni. ahhh! sýzlanýyorum evet sýzlanýyorum farkýndayým. dedim ya: aþk çekileli beri kalbimi pamuða eðiren kirmeninden. kendimi anlatýr oldum acý acý, korkmayýn nolur. kendimi anlatýyorsam ben bir yarayým.
bir karýnca ölüsünün. aynýsý olacaðým derken. buðday taþýmaya alýþmýþým. iyi ki karýncalýðý seçmiþim. kurtlarýn pamuk prenses maskeleriyle. dolanýþlarýyla yaylanan bu tekerlekte.
22.04.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.