geldi. kimdi? aðýrdý, ruhumun bileðindeki prangalar... kýrdý. içi boþ tabutlarým vardý, kalýp kalýp... parçalayýp attý. kana, cana büründü; iyeliðimden bile haberdar olmadýðým edimler. çýkýverdiler birer birer dýþarýya, aklýmýn yeraltýnda eli baðlý esirler. elleri, saçlarýmý ýsýttý. kirpiði, gözlerime çarptý. þimdi, þu an var haliyle tutup çýkardý, içimin kuyusuna düþen beni. duydu, kafesi zorlayan kalp atýþlarýmý. o, öylesine yakýndý. cebimde bir "seviyorum" olsaydý verebilirdim ona. ama demedim hiç, bunu da nerden çýkardýysa! yürüyebileceðim kadar yürüdüm onunla. deðil piþmanlýðým. kýsaydý, aceleydi, belki sahteydi adýmlarý... ama güzeldi. öyle kalmalýydý. kaldý, ondan geriye bir hikaye kaldý... milimetrik. ve yarým, ve... belki tamam. yazýyorum eksiltmeden, çoðaltmadan... yað damlatmadan. kar amacý gütmeyen mýsralar bunlar. muhasebesi yok. darp çarklarýnýn esamesi bile yok. deðiþen bir halt da yok. yine içimin kuyusundayým. ve aklýmýn yeraltýna týktým birer birer, suç vasfý olmayan esirleri. tabutlarý onardým. ve hala ruhumun bileðinde aðýr prangalar. bu bir deðer saðlamasýdýr; elde var kemirilmiþ yalanlar, ve maskeli yanýlgýlar. ve bu kader olsa gerek... er ya da geç, "maskeler kýrýlýrlar." her yerde parçalar... can yakýcý. bu, bir maskenin kýrýlýþýdýr. anladým, evet anladým... lakin geç. locadan görüyorum artýk iþ’in ardýnda olaný daha bir sýð geliyor her þey, daha bir bulanýk, sahte ve sisli. daha kolay tanýmlayabiliyorum artýk sýcak kirpikli adamý. ana fikir çýkacak besbelli. o halde soruyu yinelemenin tam zamaný: "kimdi?" damdan düþme bir yanýlgýnýn deri giyinmiþ haliydi. gitti.
mart 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.