Ey gün sende giderken!

Gün çekilerken
Sessizliðin idrakinde
Nezaketin asudeliðinde
Gidiþin geleceðini anlatýyor

Her haliyle mest ediyor
Himmeti her daim önceliyor
Kahýr içinde asla nefeslenmiyor
Onu biliyor bir aþk ile yöneliyor

Güneþ ki kahharýn
Ateþ ki ne kadar yalýn
Onsuzlukta neyi ararým
Onunla bakar böyle akarým

Ne muazzam bir arz
Hikmeti içinde alýnan haz
Aþkýn kemaliyeti alýnýnca baz
Asla bulunmaz halin içinde naz

Öyle yüce bir kudret ki
Bendin içinde ki hikmeti
Muhakkak ki ahir düþünmeli
Ona ait olunduðu elbet bilinmeli

Ömür kimin eseridir o anýlýr
Tefekkür olmaz ise kahýr yaþanýr
Hevesler bir hadsizlik içinde kývranýr
Can usanýr gönül nazlanýr aþk uzaklaþýr

O can ki seni anlatýr
Bilinç ile anlam kazanýr
Seni kurtarýr hazzý yaþatýr
Hamd ile bir vuzuha kavuþturur

Ne gül sende açmaz gönül
Dikenle bütünlük içindedir ömür
Bir günah içinde geçiyor heyhat sil
Merak içinde seril seni var edeni bil

Heveslerin zindeliðinde
Zevkin en nadide mayilinde
Seni terk edecek ruh ikliminde
Nefeslerin birinde bitecek mühlette

Bil ki seni bekleyen olacak
Sana öðrenemediðin sual soracak
Haþyet senin ruhunu ne çok kuþatacak
Akýllar duracak mana nedametle aranacak

Sosyal Medyada Paylaşın: