Seni iþlemeli þalvar elbisenle Beline kadar uzanan örgülü saçlarýnla Olduðun gibi sevmiþtim.
Salýna salýna yürüyüþünü bana dönüp o ceylan bakýþýný sevmiþtim... O ilk gelinliði giydiðinde Bana ümit veren gözlerinle Seninim deyip yalan sözlerine inanýp Benimsin sanmýþtým...
Gerçek tertemiz duygularla Katkýsýz ve duru O içten gülen gözlerini Yalansýz sevmiþtim...
Nereden bilirdim O gözlerinin yalancý baktýðýný Gözünde gözyaþý olmadýðýný Ölüp gittiðimde Nasýl bilebilirdim...
Nasýl bilebilirdim Gittiðim gün unutulacaðýmý Kaybolan sevgilerimi
Oysa ben seni yalansýz sevmiþtim...!
Behçet Bük 302/19.4.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.