Firariyim ve üþüyorum... Metruk demir kapý, harabe bir bahçe duvarýný ikiye bölmüþ Çalýyorum, yavaþça açýlýyor genzime tanýdýk bir koku siniyor Annemin mi, sýcak ekmeðin kokusu mu hatýrlayamýyorum Ortada koca bir ateþ yanýyor Tüm hüzünleri tutuþturmuþlar ,kývýlcýmlar gökyüzüne sýçrýyor ve binlerce yýldýz basýyor geceyi Firariyim ve üþüyorum...
Haylaz bir umutla uyanýyorum annem baþucumda ne güzel kokuyor Gözlerine bakýyor þefkatiyle ýsýnýyorum Ve tüm hüzünlerimi ateþe verip, bekliyorum.
Beni bul huzur, Firarýmý nihayetle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kudema Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.