NE YÜZLE?
Ýlk defa geçmedim ben bu yollardan,
Bu kaçýncý tuzak yoluma benim.
Merhamet ummuþum zalim kullardan,
Kaç kýraðý yaðdý gülüme benim.
Hayat bir oyunmuþ dünya köyünde,
Kaybeden ben oldum hep bu oyunda,
Bülbülü beklerken bahar ayýnda,
Baykuþlar tünedi dalýma benim.
Nice ezber bozdum gemiler yaktým,
Mutluluk ararken kedere çöktüm,
Kader böyle dedim boynumu büktüm,
Kaç kez sinek düþtü balýma benim.
Daðýlmaz baþýmýn sisi, dumaný,
Bilmez zalim felek, bilmez amaný,
Ne dini var imiþ ne de imaný,
Düþmaný güldürdü halýma benim.
Nefsim inadýndan cayma sen diyor.
Yapanýn yanýna koyma sen diyor.
Aklým kör þeytana uyma sen diyor.
Baðlýyor elimi, kolumu benim.
Nifak ateþini körükleyenler,
Nerde iki de bir “dostum” diyenler,
Saðken bir selamý esirgeyenler,
Ne yüzle gelecek ölüme benim,
Ýstemem deymesin salýma benim.
Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.