HÂL BÖYLE BÖYLE

Mevlâ’yý seversen otur yanýma,
Derdimi diyeyim gel böyle böyle.
Bu yük aðýr gelir garip canýma,
Dost isen derdimi böl böyle böyle.

Doðarken düþmüþüz kader aðýna,
Âþýklar ermezmiþ vuslat çaðýna,
Dünyada insanýn gönül baðýna
Esermiþ sam denen yel böyle böyle.

Gençliðe güvendik kuþ oldu uçtu,
Dost diye sýðýndýk yarayý açtý,
Ardýndan koþtukça mutluluk kaçtý,
Hep yokuþa sardý yol böyle böyle.

Allah ayýrmasýn doðru yolundan,
Dertsiz ne bilir ki dertli halinden,
Yaprak ayrýlýrsa kendi dalýndan,
Süpürür götürür sel böyle böyle.

Sevgiler sahteymiþ, dostluklar yalan,
Gün guruba yakýn, hayaller talan,
Tutunduðu dallar elinde kalan
Var mý benim gibi kul böyle böyle?

Ne Ýsa’ya ne Musa’ya yaradým,
Dünya benden ben dünyadan ýradým,
Kýyamete kaldý benim muradým
Kader böyle imiþ hâl böyle böyle.

ÝsmailGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: